środa, 16 października 2013

Pozycja ekonomiczna oraz nazwy konfliktów w starożytnym i współczesnym Egipcie.

                                                          EGIPT STAROŻYTNY


Państwo egipskie powstało około 3000 r. p.n.e. Początkowo były to dwa królestwa: Egipt Górny ze stolicą w Tebach i Egipt Dolny ze stolicą w Memfis. 150 lat później król Górnego Egiptu - Menes podbił Egipt Dolny tworząc jedno państwo, którego stolicą został Memfis. Od tej pory faraonowie nosili dwie korony na znak panowania w obu królestwach. W okresie starego państwa powstały największe i najsłynniejsze budowle egipskie jak piramidy w Gizie, Abu Simbel, Karnak. Utworzono także stabilną administrację państwa oraz podzielono je na nomy, ułatwiające kontrolę nad krajem. Bunty wewnętrzne doprowadzają jednak do rozpadu potęgi Egiptu. Dopiero w czasie okresu średniego państwa nowa dynastia zjednoczyła Egipt. Wówczas prowadzone były wojny, zwycięskie zresztą, z Nubią. Wprowadzono reformy w armii i poszerzono jej szeregi. Średnie państwo to okres ekspansji handlowej. Zawiązały się kontakty handlowe z Palestyną, Arabią, Mezopotamią, Fenicją czy Kretą. Hyksosi, wykorzystując ciąg wojen wewnętrznych o władzę, podbijają i zdobywają Egipt. Tak właśnie rozpoczęła się era nowego państwa. Nowa dynastia Hyksosów rozpoczyna walki zewnętrzne z: Palestyną, Fenicją, Syrią i Azją Mniejszą. Przez zwiększenie podatków (głównie na podbitych terenach) i wzięcie ludzi do niewoli, rozpoczynają się bunty przeciwko Egiptowi. Najlepiej wychodzą na tym Hetyci, którzy pokonują wojsko egipskie i zabierają Egiptowi cześć jego ziem. W państwie z kolei dochodzi do wojen o władzę między kapłanami a faraonami. Zaczynają buntować się dowódcy armii. Następnie w zależności od tego, pod czyim panowaniem znajdował się Egipt, następowały kolejno okresy: asyryjski, grecki, macedoński, rzymski, bizantyjski i arabski.

 







                                                           EGIPT NOWOŻYTNY
                                                            
                                                       

We współczesnym Egipcie z powodu ściśle ekonomicznych oprócz mężczyzn kobiety też chodziły do pracy.W czerwcu 1977 roku tysiące libijskich protestantów rozpoczęło „Marsz na Kair”, kierując się w stronę egipskiej granicy. Libijczycy chcieli w ten sposób wyrazić sprzeciw wobec zawarcia traktatu pokojowego z Izraelem. 20 lipca marsz został zatrzymany przez egipskich strażników granicznych. Libijska artyleria zaatakowała miejscowość As-Sallum. W połowie lipca Mossad dostarczył egipskiemu rządowi informacje na temat planowanego przez Libię zamachu na as-Sadata. 21 lipca Libijskie siły powietrzne przeprowadziły kolejny nalot na As-Sallum, wykorzystując do tego celu kilka samolotów.
Anwar as-Sadat, gdy dowiedział się o zbliżających się czołgach, nakazał wysłać 3 dywizje na libijską granicę. Szybko odparły one atak libijskich brygad, niszcząc większość ich sprzętu. Egipskie Siły Powietrzne wraz z egipską armią lądową przekroczyły granicę z Libią i zajęły kilka strategicznych, przygranicznych miast. Podczas konfliktu Egipskie Siły Powietrzne zbombardowały większość miast i baz wojskowych w okolicy.
Inne kraje arabskie poprosiły as-Sadata, aby nie rozpoczynał inwazji na Libię (która była planowana na 26 lipca). As-Sadat podpisał zawieszenie broni z Libią. Następnie armia Egiptu wycofała się z terenów okupowanych.


Autor :Ola Wypustek
Źródła:http://pl.wikipedia.org/wiki/Staro%C5%BCytny_Egipt
http://historia.pgi.pl/rys.php
http://www.historia.elearning24.pl/epoki/starozytnosc/egipt-dar-nilu.html
http://pl.wikipedia.org/wiki/Konflikt_graniczny_mi%C4%99dzy_Libi%C4%85_i_Egiptem



                                                                     

 





 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz