Jak zmieniła się pozycja ekonomiczna? Podaj tego przyczyny oraz nazwy konfliktów.

                                                             POZYCJA EKONOMICZNA
Niepokoje spowodowane trudną sytuacją ekonomiczną i wzrastającą aktywnością muzułmańskich fundamentalistów stały się przyczyną przedłużenia stanu wyjątkowego wprowadzonego po zamachu na prez. As-Sadata. W polityce zagranicznej Egipt konsekwentnie zabiegał o doprowadzenie do wielostronnych rozmów pokojowych izraelsko-arabskich i rozwiązania problemu Palestyńczyków. W 1990, po agresji Iraku na Kuwejt, Egipt był zaangażowany w mediacje pokojowe, gdy one zawiodły — oddziały egipskie wzięły udział w wojnie przeciwko Irakowi. W latach 90. nasiliły się tendencje fundamentalistyczne, zamachy na Europejczyków, m.in. w Kairze i Luksorze. W kolejnych wyborach 1993, 1999 i 2005 zwyciężył Mubarak, w parlamencie jednak wzrasta siła partii muzułmańskich; W 2011 Mubarak ustąpił pod wpływem protestów społ., do czasu przeprowadzenia nowych wyborów władzę objęła Najwyższa Rada Wojskowa; 2012 po wyborach prezydenckich i parlamentarnych rządy cywilne; dominacja partii związanych z islamistycznym Bractwem Muzułmańskim; prez. M. Mursi; sytuacja niestabilna, protesty.

                                                                 NAZWY KONFLIKTÓW

Aneksja Gazy, Samarii i Judei

Blokada Kanału Sueskiego

Ataki fedainów

Obrona przed fedainami

Afera Lavona

Eskalacja przemocy na granicach

Zbrojenia państw arabskich

Zbrojenia Izraela

Żegluga morska

Ewakuacja OWP z Libanu

Operacja „Drewniana Noga

 

 Autor:Ola Wypustek 

Źródła: http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/4201799/egipt-historia.html

http://pl.wikipedia.org/wiki/Wojny_izraelsko-arabskie

Pozycja ekonomiczna oraz nazwy konfliktów w starożytnym i współczesnym Egipcie.

                                                          EGIPT STAROŻYTNY


Państwo egipskie powstało około 3000 r. p.n.e. Początkowo były to dwa królestwa: Egipt Górny ze stolicą w Tebach i Egipt Dolny ze stolicą w Memfis. 150 lat później król Górnego Egiptu - Menes podbił Egipt Dolny tworząc jedno państwo, którego stolicą został Memfis. Od tej pory faraonowie nosili dwie korony na znak panowania w obu królestwach. W okresie starego państwa powstały największe i najsłynniejsze budowle egipskie jak piramidy w Gizie, Abu Simbel, Karnak. Utworzono także stabilną administrację państwa oraz podzielono je na nomy, ułatwiające kontrolę nad krajem. Bunty wewnętrzne doprowadzają jednak do rozpadu potęgi Egiptu. Dopiero w czasie okresu średniego państwa nowa dynastia zjednoczyła Egipt. Wówczas prowadzone były wojny, zwycięskie zresztą, z Nubią. Wprowadzono reformy w armii i poszerzono jej szeregi. Średnie państwo to okres ekspansji handlowej. Zawiązały się kontakty handlowe z Palestyną, Arabią, Mezopotamią, Fenicją czy Kretą. Hyksosi, wykorzystując ciąg wojen wewnętrznych o władzę, podbijają i zdobywają Egipt. Tak właśnie rozpoczęła się era nowego państwa. Nowa dynastia Hyksosów rozpoczyna walki zewnętrzne z: Palestyną, Fenicją, Syrią i Azją Mniejszą. Przez zwiększenie podatków (głównie na podbitych terenach) i wzięcie ludzi do niewoli, rozpoczynają się bunty przeciwko Egiptowi. Najlepiej wychodzą na tym Hetyci, którzy pokonują wojsko egipskie i zabierają Egiptowi cześć jego ziem. W państwie z kolei dochodzi do wojen o władzę między kapłanami a faraonami. Zaczynają buntować się dowódcy armii. Następnie w zależności od tego, pod czyim panowaniem znajdował się Egipt, następowały kolejno okresy: asyryjski, grecki, macedoński, rzymski, bizantyjski i arabski.

 







                                                           EGIPT NOWOŻYTNY
                                                            
                                                       

We współczesnym Egipcie z powodu ściśle ekonomicznych oprócz mężczyzn kobiety też chodziły do pracy.W czerwcu 1977 roku tysiące libijskich protestantów rozpoczęło „Marsz na Kair”, kierując się w stronę egipskiej granicy. Libijczycy chcieli w ten sposób wyrazić sprzeciw wobec zawarcia traktatu pokojowego z Izraelem. 20 lipca marsz został zatrzymany przez egipskich strażników granicznych. Libijska artyleria zaatakowała miejscowość As-Sallum. W połowie lipca Mossad dostarczył egipskiemu rządowi informacje na temat planowanego przez Libię zamachu na as-Sadata. 21 lipca Libijskie siły powietrzne przeprowadziły kolejny nalot na As-Sallum, wykorzystując do tego celu kilka samolotów.
Anwar as-Sadat, gdy dowiedział się o zbliżających się czołgach, nakazał wysłać 3 dywizje na libijską granicę. Szybko odparły one atak libijskich brygad, niszcząc większość ich sprzętu. Egipskie Siły Powietrzne wraz z egipską armią lądową przekroczyły granicę z Libią i zajęły kilka strategicznych, przygranicznych miast. Podczas konfliktu Egipskie Siły Powietrzne zbombardowały większość miast i baz wojskowych w okolicy.
Inne kraje arabskie poprosiły as-Sadata, aby nie rozpoczynał inwazji na Libię (która była planowana na 26 lipca). As-Sadat podpisał zawieszenie broni z Libią. Następnie armia Egiptu wycofała się z terenów okupowanych.


Autor :Ola Wypustek
Źródła:http://pl.wikipedia.org/wiki/Staro%C5%BCytny_Egipt
http://historia.pgi.pl/rys.php
http://www.historia.elearning24.pl/epoki/starozytnosc/egipt-dar-nilu.html
http://pl.wikipedia.org/wiki/Konflikt_graniczny_mi%C4%99dzy_Libi%C4%85_i_Egiptem



                                                                     

System polityczny i społeczny starożytnej Mezopotamii oraz na jej współczesnym terenie.

Mezopotamia leży w dorzeczu dwóch wielkich rzek: Eufratu i Tygrysu. Jej obszar (często różnie pojmowany, jeśli chodzi o zasięg) rozciąga się od północnej Syrii aż po Zatokę Perską i od Iranu aż po Arabię. W innym, bardziej precyzyjnym ujęciu, można Mezopotamię zamknąć w trójkącie: Aleppo – jezioro Urmia na północy i ujście rzeki Szatt al-Arab (rzeka powstała po połączeniu Eufratu i Tygrysu) do Zatoki Perskiej na południu.    
         Od niepamiętnych czasów ustrój polityczny zależał od tego kto sprawuje władzę. W starożytności niezależnie od siebie rozwijały się różnorakie sposoby rządzenia. Charakterystyczne jest to, że początkowo pomimo zróżnicowania etnicznego i geograficznego miały one wiele wspólnego. Dopiero z biegiem czasu i rozwojem myśli politycznej każdy region wykształcił indywidualne cechy swego ustroju co zaowocowało powstaniem takich ustrojów jak np. demokracja, republika czy też despotia.

Pierwsze cywilizacje starożytne takie jak: Egipt, Mezopotamia i Chiny cechowała podobna polityka. Wspólnymi cechami tych państw było to, że powstały w zbliżonych warunkach - nad wielkimi rzekami oraz ustrój polityczny, który historycy nazwali później despotią teokratyczną. Ten typ rządzenia polegał na skupieniu nieograniczonej władzy w rękach silnej jednostki, która jednocześnie była zwierzchnikiem religijnym. Władcy byli wręcz uważani za wcielenia bóstw. W Mezopotami taką władzę sprawował król.

Tak wiec król: 
» dowodził armią 
» przyjmował posłów od innych władców i zawierał przymierza bądź wypowiadał im wojny 
» wydawał prawa, wydawał wyroku w sprawach sądowych 
» mianował urzędników 
» wysłuchiwał sprawozdań naczelników miast i podejmował odpowiednie decyzje w sprawach, które mu przedłożyli, zwłaszcza z uwagą przyjmował raporty o stanie sieci nawadniających i wydawał decyzje w sprawie budowy nowych kanałów i tam 
» opiekował się świątyniami, składał ofiary bogom 

 

JAK WYGLĄDA DZISIEJSZY SYSTEM POLITYCZNY I SPOŁECZNY?

 Dzisiejszy system polityczny i społeczny na ogół uczestniczy w działaniach politycznych w ramach danego państwa oraz generalnych zasad i norm regulujących wzajemne stosunki miedzy nimi. W tym rozumieniu system polityczny jest równorzędnym z ekonomicznym i kulturowym, podsystemem społecznym, wyodrębnionym z działalności grup społecznych. Oprócz podmiotów związanych stricte z działaniem politycznym, w ujęciu  strukturalno -instytucjonalnym mieszczą się również organizacje pozarządowe.

GŁÓWNE ELEMENTY DZISIEJSZEGO SYSTEMU POLITYCZNEGO:     

• Społeczność, której byt jest współzależny, składająca się z grup o interesach zbieżnych i sprzecznych,
• Organizacje artykułujące i reprezentujące interesy tych grup poprzez zdobywanie i sprawowanie władzy państwowej bądź wywieranie na nią wpływu,
• Instytucje władzy państwowej, dysponujące monopolem uzgadniania interesów zarówno sposobami perswazji, jak przymusu i przemocy,
• Formalne i zwyczajowe normy regulujące wzajemne relacje i funkcjonowanie wszystkich części składowych systemu,
• Ideologie i strategie polityczne, stanowiące oprogramowanie ukierunkowujące działalność systemów państwowych i partyjnych,
• Instytucje i organizacje międzynarodowe do których są afiliowane państwa i partie polityczne, których rola wzrasta w warunkach integracji kontynentalnych i globalizacji.   

JAK ZMIENIŁY SIĘ ONE NA PRZESTRZENI DZIEJÓW I CO BYŁO TEGO PRZYCZYNĄ: 

Na przestrzeni dziejów panował totalitaryzm poległ on  na tym, że w narodzie sprawowała władzę jedna osoba. Stalową ręką zarządzała wszystkim, w porównaniu do teraźniejszości powstały partie i istnieje demokracja. Teraz człowiek ma większe możliwości niż dotychczas było to możliwe ponieważ ma prawo do wyboru  prezydenta, posła. Dawniej państwem zarządzał Faraon, Cesarz oraz Król teraz mamy prezydentów, którzy nie maja pełnej władzy nad państwem bo muszą uzgadniać wszystkie sprawy np. z sejmem. Na losy kraju wpływa cały naród a nie tylko jedna osoba. Właśnie tym różni się dzisiejszy system polityczny od dawniejszego. 

Religia i język starożytnej Mezopotamii i jej współczesnych terenów.

Mezopotamia	Dawniej	Dziś
Język	-język sumeryjski -język akadyjski -język elamicki -język hurycki -język hetycki	-język turecki -język hebrajski -język arabski
Religia	Religia Mezopotamii z uwagi na złożone podłoże etniczne, nigdy nie była jednolita. Jednak zasadniczo zrębie ukształtowali ją Sumerowie. Religia ta była o charakterze politeistycznym. Głównym ośrodkiem religijnym Mezopotamii była południowa jej część – Babilonia. Głównymi bogami – stworzycielami byli: ·         An – władca nieba, król wszystkich bogów ·         Nintu, znana także pod imionami Ninhursag, Ninmah, Aruru – matka-ziemia, bogini płodności, rodzicielka ·         Enlil – syn Ana – bóg powietrza; ·         Enki  – pan słodkich wód	Główną religią dzisiejszych terenów Mezopotamii jest Islam.

Religia i język starożytnego i współczesnego Egiptu.

Religia starożytnego Egiptu


Egipt podzielony był na dwie części południową (Egipt Górny) i północną (Egipt Dolny). Było to widoczne w częściach religijnych. Dla Egipcjan z północy bogiem naczelnym był Horus, a dla mieszkańców południa był to bóg pustyni, Seth. Jednak po wieloletnich walkach, dominację przejął Egipt Górny, a tym samym za najważniejszego boga został uważany Horus. Został on utożsamiony z bogiem słońca. Później tych dwóch bogów traktowano równorzędnie. W okresie panowania faraonów z XII dynastii najwyższym bogiem został Amon. Po najazdach Hyksów na zdobytych przez nich terenach kult odbierał Seth. Jednak w 1570 r.p.n.e. faraonowie z Teb pokonali Hyksów i tak oto Amon odzyskał status najwyższego władcy Egiptu.

Seth, bóg pustyni


Horus, bóg słońca


Życie pozagrobowe
Religia egipska zakładała po śmierci dalsze życie ciała i duszy. Dla nich był to jedynie etap przejścia do innego świata. Wierzyli, że każdy człowiek ma nieśmiertelną duszę i aby zachować siły witalne należało po śmierci zadbać o ciało. W grobowcu wraz z mumią umieszczano papirusy. Pomagały one w drodze do świata umarłych,. Aby trafić do tego świata dusza musiała najpierw stanąć przed sądem Ozyrysa.

                                                        Piramidy

 

Mumia

 

 

Religia Egiptu w czasach współczesnych

Teraz Egipt jest krajem muzułmańskim, z poważnym wpływem religii na życie codzienne mieszkańców. Muzułmanie stanowią 90% ludzkości kraju; pozostałe 10% to chrześcijanie.

Język

Język egipski to wymarły język z grupy języków afroazjatyckich. Był on używany przez starożytnych Egipcjan. Skończył swój żywot wraz z cywilizacją egipską i został zastąpiony w Egipcie językiem arabskim.




Źródła: http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyk_egipski
http://www.bryk.pl/teksty/historia/staro%C5%BCytno%C5%9B%C4%87/19887-religia_starożytnego_egiptu.html

Przedstaw osiągnięcia w zakresie architektury oraz sztuki w starożytnej Mezopotamii.

                                                                   ARCHITEKTURA

Jedynym z używanych w tamtych czasach budulcem każdej budowli była glina, suszona na słońcu lub wypalanej cegły. Miasta najczęściej otaczano wielkimi murami oraz fosami, bramy wzmacniano pylonami (brama lub wieża o prostokątnej podstawie, wznoszona parami i zwężającą się ku górze). Najbardziej znanym typem budowli sakralnej był Ziggurat, rodzaj tarasowej budowli, której najwyższa platforma służyła do odprawiania ceremonii religijnych. Wzniesiony ok. 2100 roku p.n.e. ziggurat z miasta Ur był zbudowany z suszonej cegły wzmocnionej drewnianymi belkami i obłożony cegłą, dla odmiany wypaloną. Trzy szerokie rampy prowadziły do dolnej świątyni, zaś stamtąd jeden bieg schodów  wznosił się poprzez trzy tarasy do górnego sanktuarium. 

ZIGGURAT

                                                                              










                                                                             
                                                                                 SZTUKA
 Przejaw działalności artystycznej człowieka na obszarze, położonym w dorzeczu Tygrysu i Efartu, w okresie od 3500 r.p.n.e. do 500 r.p.n.e.

SZTUKA ASYRYJSKA

SZTUKA BABILOŃSKA

TABLICZKA GLINIANA

Teren Mezopotamii to miejsce, gdzie rozwinęło się wiele kultur i starożytnych cywilizacji. Pierwotnie znane były one jedynie z przekazów pozostawionych przez starożytnych Greków. Pierwsze badania archeologiczne, prowadzone początkowo przez amatorów i poszukiwaczy skarbów, miały miejsce w XIX wieku. Jednym z najcenniejszych znalezisk były gliniane tabliczki pokryte pismem klinowym. Odczytanie ich rozpoczęło czas poznawania długich dziejów Mezopotamii.
Międzyrzecze było zamieszkane już w okresie paleolitu. W VI tysiącleciu p.n.e., gdy osiadły tryb życia zastąpił koczowniczy, na tym obszarze powstawały kolejno takie państwa, jak: Sumer, Akad, Asyria, Babilonia. Tak więc sztukę tego rejonu świata reprezentują:

• sztuka sumeryjska i akadyjska
• sztuka babilońska 



SZTUKA SUMERYJSKA

• sztuka asyryjska.                                                                     

Autor: Ola Wypustek
Źródła: http://encyklopedia.eduteka.pl/wiki/Sztuka_staro%C5%BCytnej_Mezopotamii.
http://www.wnetrzawseiz.pun.pl/viewtopic.php?pid=4.
http://www.historyksztuki.pl/sztuka-starozynej-mezopotamii-i-egiptu/